Vorige week liep ik er weer eens tegenaan dat ik geen multitasker ben. Het was zo’n dag dat ik me liet afleiden en verleiden tot het doen van verschillende dingen tegelijk.

Ik had vijf schermen open, ging dan weer even aan de slag met mijn redactieklus, dan weer iets aanpassen aan een blog. En oh ja, nog even snel een boodschappenlijstje in mijn telefoon zetten. He, een appje, direct maar even lezen. Ook LinkedIn en Facebook zijn altijd erg aanlokkelijke afleiders en bereikbaar met één druk op de knop. Kortom, ik schakelde van het een naar het ander. Aan het eind van de dag voelde ik me gejaagd en had ik het idee dat er niet zoveel uit mijn handen was gekomen. Niet zo vreemd.

Uit onderzoek blijkt dat eigenlijk niemand het kan: multitasken. Je hersenen werken zo dat er geen meerdere denk- of informatieverwerkende processen tegelijk kunnen plaatsvinden. We hebben maar één stel hersens en alles in je brein werkt samen.

Paul Kirschner, hoogleraar Onderwijspsychologie aan de Open Universiteit vergelijkt het met een boek waar je de vorige avond in bed in gelezen hebt. Nu, de volgende dag pak je de draad weer op en lees je verder. Je begint alleen niet precies bij het woord waar je gisteren geëindigd bent. Nee, je gaat even een aantal zinnen terug om er even weer in te komen.
Zo werkt het ook met onze hersenen als we aan het werk zijn: op het moment dat je meerdere dingen tegelijk doet, moet je als het ware steeds opnieuw schakelen en herstarten. Je gaat niet precies op dat punt verder waar je bent gestopt, maar gaat even een stukje terug. Dat zorgt voor tijdverlies, snelheidsverlies en je gaat slordiger werken.

Leerlingen die denken door multitasken tijd te winnen, komen dus bedrogen uit. Het kan voor hen onder meer de volgende gevolgen hebben:
– een langere studietijd voordat je leerstof beheerst
– lagere cijfers
– het missen van belangrijke zaken
– verminderde concentratie op de lange termijn.

In mijn blog Hoe verminder je werkdruk? vind je tips voor efficiënter werken.