Alexia Mavromatis – docent Nederlands (en directeur) in Beijing

In Nederland werkte ik vijf jaar in het basisonderwijs en wilde toen een keer wat anders. Ik ben nogal reislustig. Toen kwam deze vacature voorbij: lesgeven op de Nederlandse school ‘De Rode Leeuw’ in Beijing in combinatie met het directeurschap. Dat leek mij een mooie stap in mijn carrière. Ik raakte er steeds meer van overtuigd dat dit ‘mijn’ baan was. En dat bleek te kloppen!

Het leuke is dat ik mijn reislust hier ook goed kwijt kan. In de schoolvakanties is het gemakkelijk om de omringende landen van China te bezoeken. Zo ben ik al in Taiwan, Australië, de Filipijnen, Thailand en Indonesië geweest sinds ik op deze school werk.

Dit is een hele fijne school. Het viel een vriendin uit Nederland op dat de docenten die hier rondlopen, bruisen van de energie. En dat klopt ook wel: iedereen heeft er zin in. Dit heeft vooral te maken met het feit dat hier veel ruimte is voor individuele aandacht. Maar dit is dan ook een privéschool. Het openbaar onderwijs in Beijing kampt – net als in Nederland – met overvolle klassen en een hoge werkdruk. In Nederland was dat nogal eens een uitdaging, maar ik heb nooit het gevoel gehad dat het ‘te veel’ werd. Als je het slim aanpakt, kun je een deel van de werkdruk ondervangen. Hoe ik dat aanpakte? Samen met een collega trokken we er in elke vakantie één dag voor uit om alles te regelen voor de daaropvolgende periode. Lesprogramma, ouderavonden, gesprekken … alles planden we in. Dit gaf heel veel rust. Natuurlijk, af en toe moest er weleens iets extra’s gebeuren, maar dit viel voor mij onder de noemer ‘lekker hard werken’. Op De Rode Leeuw in Beijing zit de echte drukte hem in de coördinerende- en directietaken. Vooral in het begin was het allemaal heel veel en heel nieuw. Ik ben hier nog lang niet uitgeleerd.

Yvonne Horst – docent Engels in Beijing

Ik geef Engelse les op een particuliere tweetalige school in Beijing (talen: Chinees en Engels): Daystar Academy. Hoe ik hier terecht ben gekomen? Het avontuur lonkte. Na mijn afstuderen in Nederland wilde ik – na een jaar gewerkt te hebben als invaldocent – iets anders. Zo kwam ik terecht in China en geef nu alweer vijf jaar les op deze school.

Soms komen er leerlingen van een openbare school naar Daystar Academy. Je merkt dan direct het verschil: in China zijn leerlingen niet gewend zelfstandig te denken en werken. Er is veel sturing. De docent vertelt en zegt wat je moet doen en de leerling luistert alleen maar en neemt het aan. Er is weinig vrijheid. Ook merk je dat deze leerlingen niet goed kunnen samenwerken. Dat hebben ze nooit geleerd. Ik probeer ze tools aan te reiken waarmee ze toch zo zelfstandig mogelijk kunnen werken. Als we aan de slag gaan met een Engelse tekst vraag ik ze bijvoorbeeld eerst zelf eens naar de woorden te kijken: ‘Lees ze eens door, wat valt je op aan deze woorden?’ Ik laat ze ook weleens een woordweb maken over een onderwerp. Of ik leg ze iets uit over leesstrategieën, waardoor ze de mogelijkheid hebben effectiever met een tekst aan de slag te gaan.

Er is veel stof die we moeten behandelen en eigenlijk zijn er op dit moment te weinig leraren. Voor nu verdeel ik dus mijn tijd over twee groepen. Om alle doelen te halen moet ik een beetje creatief omgaan met het lesmateriaal. Het is bijna onmogelijk alle lesstof te behandelen, dus probeer ik slimme keuzes te maken. Bij het vak ‘Informatief schrijven’ krijgen ze bijvoorbeeld de opdracht over landvormen (bergen, vulkanisch gebied, woestijn, enzovoort) te schrijven, een onderwerp dat bij een ander vak hoort. Zo sla je twee vliegen in één klap.